''keşke'' lerimizi çöpe atalım mı..?

Pazar miskinliğimi bir kenara bırakmaya karar verip notlarımı düzenledim. Yazdığım birçok şeyin hayatımın her noktasıyla olan bağına bir defa daha hayretle bakakaldım bugün. Farkındalık yolumda karşıma çıkan şeylerden biri de ''PİŞMANLIKLARIM'' oldu. İnsanız biz. Hatalar yaparız. Dersler alırız. Gerçekten dersimizi aldıysak aynı hatayı tekrarlamayız. Peki dersimizi alır mıyız? 

Evet, hayır, belki, duruma bağlı vs vs... İçinizden geçenleri duyabiliyorum. Hayatım boyunca ben de hatalar yaptım ve yapmaya da devam ediyorum. ''BEN HİÇ HATA YAPMAM'' diyene de asla inanmıyorum! Ama derslerimi de çıkartıp çalışıyorum. Okulda önce ders çalışıp sonra sınavımıza gireriz..Gerçek hayatta ise önce sınavımızı olur sonra dersimizi alırız.. Ve böylece akıp gider hayatımız. Bunca şey yaşayıp dimdik ayakta kalıp, her yeni güne merhaba demek her yiğidin harcı değildir. Aferin bize:) 

Bizi biz yapan şeylerin başında da hatalarımız gelmez mi ? Yaşamın içinde anlamıyor insan ama doğru ya da yanlış diye bir şey yoktur aslında. Olagelen şey vardır. O zaman hata bunun neresinde ? Kime göre neye göre hatalıyız ? Kendimle çeliştiğim anda farkettim ki içimizdeki enerjiyi doğru kullanıp kabullenme aşamasına gelmişsek olay bitmiş demektir! Şimdi bu ne demek: Hayatınız boyunca yaptıklarınızdan hiçbir zaman pişmanlık duymayın. Geçmişle yüzleşip, defterlerinizi rafa kaldırın, başınıza gelen herşeyi kabullenin ve mutlaka sebebi olduğunu bilin, keşkelerinizden arının. Ve bugünden itibaren keşkelerinizin yerine ''BİR DAHA Kİ SEFERE...'' cümlesini kullanın. Kendimizle ilgili olumlu olan şeyler kadar olumsuzları da kabul etmekte ustalaştığımız gün yaşam daha tatlı oluyor!

Thomas Edison ampulu icat edene kadar binlerce başarısız deneme yapmıştı.''Yaşadığınız bu kadar başarısızlık size neler hissettirdi?'' diye sorulduğunda Edison, ''Ben başarısız olmadım ki sadece ampulun işlemeyen on bin çeşidini buldum .'' demişti...

.Sevgilerimle,

Aslı B.