Büyük lokmalar zamanı değil.!

Utanıyorum resmen! En son yazdığım yazımın üzerinden tam 2 ay geçmiş ve ben ne bilgisayarımın başına geçebilmişim ne de iki kelam döktürebilmişim :( Bu durumun, bugüne kadar yazdıklarım ve hayata bakışımla çelişmesinin beni son derece rahatsız ettiğini belirtmeme gerek yok sanırım. Ama mazeretim çok büyük. Bu sayfanın doğum hikayesi ve gelişimi sürecinde edinmiş olduğum tecrübe ve tamamlamış olduğum eğitimlerden sonra içimdeki ''otomotiv'' sektörü virüsüne pan zehir yerine son 2 aydır yoğun bir tempoda buldum kendimi :( Hayat bu! Asla kocaman kocaman laflar etmeye gelmiyor. Sizi öyle bir ters köşeye yatırıyor ki
alkışlar kesildiğinde ''BEN NE YAPTIM..?'' diyorsunuz.. Şimdilik keyfim yerinde. Koçluk, eğitim/danışmalık ve tüm keyifli koşturmacalarımın yanına bir de eski ünvanımı koyuverdim. Hayırlısı diyorum ve asıl konuma geçiyorum izninizle. Şunu kesin ve kesin anlamış bulunmaktayım ki yaşamda hiçbir şey aynı anda olmuyor. Hem çok sağlıklıyım, hem bolca param var, yanımda beni seven biri, müthiş dostlarım ve çok da tatlı çocuklarım var. Üstüne bir de hergün uçarak gittiğim huzur dolu bir işim! Bunların hepsi sizde tam anlamıyla mevcut ise sakın ama sakın kimseye bahsetmeyin. Çünkü kazara bahseder sonrasında da herhangi bir şeyden şikayet edecek olursanız taşlanırsınız Allah muhafaza :) Dedim ya yaşamda hiçbir şey aynı anda olmuyor. Ben bu aralar eksik yanımı bekliyorum. Fazla merak etmeyin paylaşmayacağım; o da ben de kalsın.. Ben talebimi gereken yetkiliye ilettim. Top kendisinde ! Bakalım ne zaman kollarıma atacak :) Bu dünyadaki en büyük kıymetlilerim, sağlığım ve huzurum benim yanımda olduktan sonra gerisinin kolaylıkla geleceğine adım gibi eminim. Hava harika, yaz geldi, kışlık sıkıcı kıyafetlerimizden kurtulduk sonunda. Bunca güzelliğin yanı sıra Ramazan Ayı'na girdik bugün. Tüm ay boyunca kendimi ayrı bir huzurlu hissederim. Büyüsünden olsa gerek ... Bu ay sabır ayıdır.. Bu ay huzur ayıdır.. Bu ay şükür ayıdır.. Bu ay bilanço ayıdır.. Oturup muhasebe yapma ve yüzleşme ayıdır.. Tamam her daim olmalı bu bahsettiklerim ancak 11 ay kaçırdıysanız treni gelin yakalayın son istasyonda. Kimselere haksızlık etmeyin, kendiniz dahil! Kimsenin günahına girmeyin! Kimseyi yargılamayın! Gülümseyin bu ay ve her daim kendinize.. Gülümseyin ki bulaşsın çevrenizdekilere aynı yüz ifadesi. Mutsuzluğun, art niyetin, kötümserliğin ve karamsarlığın kendimizden başka kimseye faydası yoktur. Elinizdekilerin kıymetini bilmek bana göre en büyük erdemdir. Erdemli olun ve tadını çıkartın şu kısacık hayatın... Ve dediğim gibi asla KOCAMAN laflar etmeyin...


Sevgiyle kalın...

Aslı B.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hayat hep boşlukları dolduruyor. Yeter ki siz izin verin!

size liste yaptım:)

Bir elim hep yalnız...