seçim sizin..!

      Koskoca bir yılı daha devirdik. Acısıyla, tatlısıyla, keyfiyle, hüznüyle..Kimimiz kayıplar yaşadı maddi manevi, kimimiz hiç olmadığı kadar kazanç elde etti. Doldurdu cebini kimimiz yeşillerle, kimimiz kalbinde yer bırakmadı sevdikleri sayesinde. Ayrılıklar oldu, karşılaşmalar yaşandı. Yeni doğanlar ile gülümsedi yüzümüz, kayıplar için aktı iki damla yaşımız... Zor bir yıl oldu 2015.. Zor, dirençli, sıradan olmayan, sınavlarla dolu bir yıl oldu. Çoğumuz aldık şapkamızı önümüze sohbete koyulduk vicdanımızla. Geçip gidenlerin arkasından ağladık, yürüdük, kendimizce koyduk tepkilerimizi. Her olayda hatırladık hayatın ne kadar kısa ve boş olduğunu; ancak aynı hızda da unuttuk yaşananları. ''Hayat devam ediyor'' dedik. Hayat devam etmiyor, hayat geçip gidiyor... Elimizden, avucumuzun içinden göz göre göre geçip gidiyor. Tutamıyoruz zamanı, durduramıyoruz. Laf anlatamıyoruz 1 saniyemize bile. Hayıflanıyoruz sadece, şikayet ediyoruz sürekli. İşimizden, eşimizden, evimizden, saçımızdan, kilomuzdan, kırılan tırnağımızdan, soğuk havadan, sıcak havadan, yağmurdan, çamurdan, trafikten, elektrik faturasından, ülkeyi yönetenlerden, yönetemeyenlerden, aradığımız kişiye ulaşamamaktan, bizi aramayanlardan... Say say bitmez.. O kadar çok şey buluyoruz ki şikayet edecek, teşekkür edecek şeyleri görmeye vaktimiz de mecalimiz de kalmıyor. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyor, ölmüş de cehenneme mahkum edilmişiz gibi kendi zindanımızı inşa ediyoruz sürekli. Mutsuz insanlar, başkaları için yaşanan mutsuz hayatlar, birilerini memnun etmek için sarf edilen çabalar... Bir bakmışız ömrün 40 yılı geride kalmış.. Bir bakmışız, bu 40 yılda 40 adım atılamamış... Sormazlar mı bize '' hiç mi sevmedin kendini..? ,, diye.. Benim bu hayatta 40 yılım geride kalıyor 2016 da.. Ömrüm ne kadar nereye kadar bilmiyorum. Daha neler görecek bu gözler, neler yaşayacak bu kalp hiç hesaplamıyorum. Bildiğim tek bir şey var; o da yaşadığım her anın tadını çıkartmak için elimden geleni yapıyorum. Hesap, kitap, mutsuzluk, umutsuzluk yok benim hayatımda. Var olan ve süregelen her şey benim için ve benimle..Doğmamış çocuklara don biçmekten kendine kıyafet dikemeyenlere 2 sorum var : 

1- Mutlu bir hayatınız oldu mu ? 

2- Birinin mutluluğuna neden oldunuz mu ? 

Eğer her iki sorunun da cevabı EVET ise şanslısınız. Ancak, cevabı 2 saniyeden fazla düşündüyseniz size tavsiyem oturun bir daha gözden geçirin tüm hayatınızı. Ve bu cevapları anında EVET'e dönüştürecek adımı atın hemen.. 

Yeni yılın, yepyeni başlangıçlar, umutlar, mutluluklar ve farkındalıklar getirmesi dileğiyle... Kendinizi sevgiyle kucaklayın :)

Aslı B.